به نقل از «مشرق»

دانشجویان این خاطره را بخوانند !

تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۹۲۱۶

پس از بهره‌گیری چند ساله مدعیان اصلاحات از دانشجویان، آقای سعید حجاریان به صراحت اعلام کرد که جنبش دانشجویی حرف مفت‌(!) است و خطاب به آنان گفت؛ حالا به دانشگاه‌ها برگردید و استراحت کنید(!).

به گزارش مشرق، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: خدای مهربان بر درجات شهید بزرگوار، آیت‌الله سعیدی و مجاهد عظیم‌الشأن مرحوم آیت‌الله طالقانی بیفزاید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این روزها که تابلوی روز دانشجو را بر تارک خود دارد اشاره به خاطره‌ای از آن دو عزیز بزرگوار -که چندین سال قبل در یک نشست دانشجویی مطرح شده بود- را بی‌مناسبت نمی‌دانیم. مخصوصاً آن که پیامی حکیمانه برای امروز و همه روزهای جنبش دانشجویی در خود دارد و می‌تواند درس‌آموز و عبرت‌انگیز باشد بخوانید!

اواخر شهریورماه سال ۱۳۴۸ بود. آیت‌الله سعیدی برای نگارنده و آقای مرتضی الویری پیام فرستاد که برای کار مهمی به دیدنش برویم. من دانشجوی دانشگاه تهران و الویری دانشجوی دانشگاه شریف (آریامهر آن روز) بود. فردای آن روز به‌اتفاق آقای مرتضی الویری به منزل ایشان در نزدیکی مسجد موسی‌بن جعفر علیه‌السلام و در انتهای خیابان غیاثی (آیت‌الله سعیدی امروز) که آن شهید بزرگوار امام جماعت آن بود، رفتیم.

حضرت آیت‌الله سعیدی، روحانی برجسته و شجاع و نماینده حضرت امام -رضوان‌الله تعالی علیه- بود. بعد از اینکه به محضرشان رسیدیم فرمودند، ایشان و حضرت آیت‌الله طالقانی درباره جنبش دانشجویی پیشنهاد مهمی دارند که لازم است در تظاهرات دانشجویی با جدیت دنبال شود و از ما خواستند که مقدمات آن را فراهم کنیم و گفتند آیت‌الله طالقانی هم منتظرتان است تا نکات مهمی را در این زمینه مطرح بفرمایند.

آیت‌الله سعیدی درباره نظر مشترک خود و آیت‌الله طالقانی، گفتند؛ شما در تظاهرات دانشجویی شعارهایی نظیر «من اگر بنشینم، تو اگر بنشینی، چه کسی برخیزد؟ و من اگر برخیزم تو اگر برخیزی، همه برمی‌خیزند» را سر می‌دهید که البته برخاسته از شور و دغدغه انقلابی دانشجویان است ولی کامل نیست و پرسیدند؛ همه برخیزیم که چه بکنیم؟ برخاستن مقدمه کار است و اگر معلوم نباشد که برای چه برمی‌خیزیم، برخاستنمان اگرچه اعتراض به رژیم سفاک و خونریز پهلوی است و نباید دست‌کم گرفته شود ولی با نتیجه مطلوب فاصله زیادی دارد.

ایشان تاکید کردند که جنبش دانشجویی باید شناسنامه داشته باشد و اگر هدف و مقصود از برخاستن مشخص نباشد و اعلام نشود، دشمن و جریانات منحرف سیاسی آن را به نفع خود مصادره می‌کنند. آیت‌الله سعیدی در ادامه فرمودند: «راه نجات از شرّ آمریکا و رژیم شاه، پیوستن به نهضت حضرت آیت‌الله خمینی است» و فرمودند؛ «پیشنهاد من و آیت‌الله طالقانی این است که در تظاهرات دانشجویی نام حضرت آقا (امام خمینی‌) را مطرح کنید تا خیزش دانشجویی شناسنامه و سمت و سوی مشخص و قابل قبولی داشته باشد در غیر این‌صورت طعمه دشمنان می‌شود و دیگران جنبش را مصادره می‌کنند»...

دو هفته بعد در دانشگاه تهران تظاهرات باشکوهی برپا شد و شعار «‌درود بر خمینی بت‌شکن‌» با صلابتی مثال‌زدنی در تمامی طول تظاهرات طنین‌انداز بود و حمله نیروهای گارد نیز نتوانست مانع آن شود.

آیت‌الله سعیدی یک سال بعد در شکنجه‌گاه ساواک (موسوم به کمیته مشترک ضد خرابکاری(!) - موزه عبرت کنونی‌) به شهادت رسید.

ساواک بعد از شهادت ایشان، حضرت آیت‌الله شهید مطهری را به بهانه‌ای احضار کرده بود.

شهید مطهری می‌فرمودند: احضار من بهانه بود و می‌خواستند این پیام را بدهند که رژیم پیروی از حضرت آقا [‌امام خمینی‌] را تحمل نمی‌کند! و می‌فرمودند ساواک آیت‌الله خمینی و پیروانش را نشناخته است.

این نکته نیز گفتنی و درس‌آموز است، در حالی که دولت اصلاحات از دانشجویان برای اهداف سیاسی و حزبی خود بهره می‌گرفت (مصادره جنبش دانشجویی به نفع اهداف سیاسی‌) روز ۱۶ آذر ۸۳ آقای خاتمی در دانشکده فنی دانشگاه تهران وقتی با اعتراض دانشجویان مواجه شد، به شدت برآشفت و خطاب به معترضان گفت؛ کاری نکنید که بگویم بیرونتان کنند! و نهایتاً پس از بهره‌گیری چند ساله مدعیان اصلاحات از دانشجویان، آقای سعید حجاریان به صراحت اعلام کرد که جنبش دانشجویی حرف مفت‌(!) است و خطاب به آنان گفت؛ حالا به دانشگاه‌ها برگردید و استراحت کنید(!).

همان هنگام آقای زیباکلام در پاسخ آقای حجاریان گفته بود؛ مگر دانشگاه پادگان است که دانشجویان به دستور شما داخل یا خارج شوند؟!‌... ولی دیگر دیر شده بود و آب رفته به جوی باز نمی‌گردید!

منبع: مشرق

کلیدواژه: قیمت امریکا حسین شریعتمداری دانشگاه شریف دانشگاه تهران سعید حجاریان آیت الله سعیدی دانشجویان خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت آیت الله طالقانی آیت الله سعیدی جنبش دانشجویی حضرت آیت الله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۹۲۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنبش دانشجویی آمریکا اراده لازم برای تغییر را دارد

به گزارش قدس آنلاین، جنبش اعتراضی «همبستگی با مردم غزه» این بار نه از کف خیابان‌های آمریکا و نه توسط گروه‌های سیاسی، بلکه توسط دانشجویان رهبری شد.

اعتراضات که از دانشگاه کلمبیای نیویورک آغاز شد روز به روز گسترش یافت و امروز نه‌ تنها بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا با این جنبش همراه شده‌اند که صدای آن از مرزهای این کشور فراتر رفته است. دانشگاه کلمبیای نیویورک یکی از پیشگامان تحرکات دانشجویی در آمریکا محسوب می‌شود و سابقه درخشانی در خیزش‌های دانشجویی از محکومیت آپارتاید در آفریقای جنوبی تا جنگ کنونی اسرائیل در غزه داشته است.

پروفسور «رادنی شکسپیر» تحلیلگر و کارشناس امور سیاسی اقتصادی انگلیس و اتحادیه اروپا در گفت‌وگو با قدس به پرسش‌ها درزمینه خیزش این روزهای دانشگاهیان در آمریکا و سایر کشورها در اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی و در دفاع از آرمان فلسطین پاسخ گفته است که در ادامه می‌خوانید.

شکسپیر استاد دانشگاه کمبریج و یک وکیل مجرب بریتانیایی، به‌ویژه برای کنفرانس‌هایش در مورد پول، اقتصاد واقعی و عدالت اجتماعی و اقتصادی شناخته شده است. وی دانش‌آموخته دانشکده داونینگ کمبریج انگلیس است، کتاب‌های بسیاری را در حوزه تئوری‌های اقتصادی و نیز امور ایران، بحرین و سوریه نوشته و از چهره‌های رسانه‌ای ضدامپریالیسم و ضدصهیونیستی مطرح بین‌المللی به شمار می‌آید. 

تحلیل کلی شما در مورد ماهیت جنبش دانشجویی در حمایت از غزه و خاستگاه این جنبش چیست؟ معترضان چه می‌خواهند؟ 
باید بگویم پایه و اساس جنبش دانشجویی کنونی مبارزه با بی‌عدالتی در قبال فلسطین و مردم غزه است؛ درواقع این خیزش خواستار بایکوت و تحریم رژیم صهیونیستی است که البته به واسطه جنایات این رژیم و بی‌عدالتی بزرگ در قبال فلسطین به وجود آمده است.

البته در خیزش کنونی دانشگاهیان، اماکن مقدس نیز دخیل هستند؛ این یک اعتراض به بی‌عدالتی در قبال مردمی مظلوم است و از این حیث جنبش کنونی به یک جنبش مذهبی شباهت دارد. وجه تشابه دیگر این جنبش با جنبش‌های مذهبی این مسئله است که دانشجویان عنوان کرده‌اند تا زمانی که عدالت محقق نشود، دست از اعتراض برنخواهند داشت. این خواسته به این معناست که مطالبه آن‌ها فراتر از زندگی افراد ادامه خواهد یافت و تحقق عدالت برای آن‌ها یعنی مردم فلسطین آزادانه در سرزمین خود زندگی کنند.

اعتراضات تا چه حد برایند شکاف نسل‌ها در غرب است؟ حضور فرزندان سیاستمداران در تجمعات چه معنایی دارد؟ 
پیش از این برخی تصور می‌کردند شرکت‌کنندگان در این‌گونه تظاهرات‌ها مسلمانان، مهاجران، رنگین‌پوستان و سوسیالیست‌ها هستند، اما امروز شاهد حضور فرزندان مقامات آمریکایی در تجمعات حامیان فلسطین هستیم. تصور می‌کنم این اعتراضات به این معنی است که نسل جوان در حال مبارزه است و اراده لازم برای رسیدن به پیروزی را دارد. والدین آن‌ها با دروغ و تبلیغات مستمر، ذهن آن‌ها را خراب کرده‌اند. قابل توجه است که بسیاری از معترضان پیشرو در این تجمعات، یهودیان هستند و این در مورد اعتراضات در محکومیت آپارتاید آفریقای جنوبی نیز درست بود؛ فرزندان مقامات بلندپایه آمریکایی احتمالاً به‌خوبی آگاه و تحصیلکرده هستند و هیچ چیز تعجب‌آوری در مورد مشارکت آن‌ها وجود ندارد.  این یک دخالت بسیار مهم است و در نهایت تعیین‌کننده خواهد بود.

جنبش در رسیدن به مطالباتش تا کجا پیش خواهد رفت؟ برخی جنبش دانشجویی اخیر آمریکا را با جنبش‌های دهه ۷۰-۱۹۶۰ در مخالفت با جنگ ویتنام مقایسه می‌کنند. تاریخ تکرار خواهد شد؟
مارک تواین می‌گوید «تاریخ هرگز تکرار نمی‌شود، اما اغلب هم‌قافیه می‌شود» با این بیان تاریخ ممکن است به موازات آنچه در تظاهرات علیه جنگ ویتنام سراغ داریم، تکرار شود. در سال۱۹۷۰ دانشجویان دانشگاه ایالتی کِنْت آمریکا به دلیل اعتراض به جنگ در ویتنام به گلوله بسته شدند. متأسفانه، تک‌تیراندازها در حال حاضر روی پشت‌بام دانشگاه‌های آمریکا موضع گرفته‌اند. صورت مسئله هر دو رویداد، نسل‌کشی است؛ نسل‌کشی که با حمایت کل طبقه سیاسی غرب در جریان است. بی‌شک این جنبش روز به روز تشدید خواهد شد و به کشورهای دیگر گسترش خواهد یافت.

دلیل برخورد پلیسی و خشن با اعتراضات دانشجویی در آمریکا چیست؟ 
طبقه سیاسی ایالات متحده کاملاً توسط ترکیبی از نفوذ صهیونیست‌ها و منافع هلدینگ‌های نظامی-صنعتی کنترل می‌شود؛ خب در این شرایط چه انتظار دیگری می‌توان داشت؟ علاوه بر این، نظام سیاسی آمریکا همواره مانع ظهور موفق یک نامزد ضدجنگ شده است و با کنش‌های ضدجنگ به‌شدت برخورد کرده است؛ اگر بگویم در حاشیه نشست‌های سیاسی -انتخاباتی دموکرات‌ها در پاییز امسال احتمال کشته شدن معترضان به نسل‌کشی در فلسطین وجود دارد، حرف نامربوطی نزده‌ام.

این تجمعات چقدر می‌تواند بر تصمیمات مقامات آمریکا در مورد عدم حمایت کورکورانه و بی‌چون و چرا از اسرائیل تأثیر بگذارد؟ 
هنگامی که فرزندان مقامات بلندپایه یعنی کودکانی که از یک پیشینه نخبگانی برخوردارند درگیر ماجرا شوند، نویددهنده این واقعیت است که موفقیت در طولانی‌مدت اجتناب‌ناپذیر شده است.

جنبش‌های رادیکال موفق نمی‌شوند، مگر اینکه توسط افراد پرانرژی با پیشینه طبقه متوسط (حتی بالاتر) رهبری شوند. چرا که مردم عادی باید زمان و انرژی خود را در نبردهای روزانه صرف بقای خود کنند، در حالی که افرادی که دارای پیشینه‌های مرفه‌تر هستند، طبیعتاً قادر به درک راه حل‌های جدید هستند و منابع مادی برای امکان مشارکت در جنبش‌های اعتراضی و غیره را دارند.

در نهایت یک نکته مهم درباره جنگ غزه که نباید از آن غافل شویم این است که در گفت‌وگوها و مذاکرات در مورد برقراری آتش‌بس فوری در غزه، نباید ۷هزار زندانی فلسطینی را که در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شوند و مرتکب هیچ اشتباهی نشده‌اند، نادیده بگیریم و این واقعیت‌هایی است که در کنار اعتراضات دانشجویی قطعاً نظر مقامات آمریکایی را به خود جلب خواهد کرد.

سیداحمد موسوی